Ctrl+K

搜尋方式

磕著

kha̍p-tio̍h

  1. 相撞、撞到。語氣完結時唸作kha̍p--tio̍h。

    伊行路跋倒,頭去磕著。

    I kiânn-lōo pua̍h-tó, thâu khì kha̍p--tio̍h.

    他走路跌倒,去撞到頭。

磕著

khap-tio̍h

  1. =[磕一著]。

磕著

khap--tio̍h

  1. Kòng-tio̍h;phah-tio̍h;kheh-tio̍h。

  • 磕著手。

磕著

kho̍k-tio̍h
其他:ko̍k-tio̍h(同)

  1. Kho̍k-tio̍h tīng物。

  • 頭殼磕著壁。

在其他地方搜尋「磕著」