Ctrl+K

搜尋方式

pin
  1. 。如唐代有彬霽。

pin

pin

pin
  1. 稱已殮而停著未葬的靈柩

  2. 停放靈柩待葬。

  3. 掩埋

pin
  1. 水邊。如:「湖濱」。書經.禹貢:「厥土白墳,海濱廣斥。」孔安國.傳:「濱,涯也。」史記.卷八十四.屈原賈生傳:「屈原至於江濱,被髮行吟澤畔。」(此字於吳語中音ㄅㄤ,如:「洋涇濱」。)

  2. 臨近、接近。

pin
  1. 客人。與「」相對。

  2. 。如春秋時齊國有賓須無。

  3. 以禮對待。

  4. 歸順、服從。

pin

  1. (姓)。

  2. (文)賓客。

  • (2) 來賓。

pin

  1. (姓)

pin

pin

華語:

guest, visitor, submit, entertain, obey

pin

pin

華語:濱,瀕

bank, brink, shore, beach, near at hand, close by