挺

動

1. 用手把東西托住或托高。

   共桌仔挺較懸咧。

   Kā toh-á thánn khah kuân--leh.

   把桌子托高。

撐

1. 用手掌捧(phóng)。

2. 講出。

3. 開門ê時kā門扶(phôo)高。

4. 輕輕仔推sak。

5. 扶(phôo)lān-pha 。

• (1) 撐高。
• (2) 撐一個tāi-tsì hōo伊聽。
• (3) 撐門扇；桌撐khah去。
• (4) tuì肩胛頭kā伊撐--去。
• (5) 伊真gâu撐。

坦

1. 平平。

• 平坦。

thánn

華語：坦

level, even, wide and smooth, self-possessed, calm, composed, peaceful

thánn

華語：托

carry on (in) the palm of the hand, to push away with the palm turned forwards